Algo así como poesía Es impresionan

Algo así como poesía

Es impresionante como los sentimientos pueden

cambiar de un momento a otro, en cualquier instante,

por cualquier cosa y eso me ha pasado desde aquel

día y muy fácil lo noto. Sentí como si estuviera

hablando con alguien igual a mí, misma forma de ser,

misma forma de hablar, misma forma de reír, misma

forma de narrar las cosas que se pensaban. Fueron

unas inolvidables horas, aquellas que compartimos,

las palabras salían de mi mente solas, con una

facilidad tan simple que fue como si ya te conociera

y me di cuenta que eras la indicada persona; Aquella

persona a la que me gustaría mirar todos los días,

aquella que me gustaría platicarle todo, con una

confianza única y sin sentirme incómodo, esa persona

a la que me gustaría regalarle cosas cuando pudiera,

reír con ella, salir juntos a cualquier lugar, no

importaría a donde pues a su lado a donde sea fuera.

Puede que todo esto suene ridículo, o demasiado

cursi, es algo que me da lo mismo, pues si se trata de

ti es cuando se escapa el sentimentalismo, cuando

fluyen las palabras y navego entre las ideas, cuando

los textos hablan, y las letras se mueven como la

marea.

Al parecer me he enamorado, pero no fue por el color

de tu labial, sino por tus labios, no fue por lo que

vestías en aquellos días ni por como lucias, sino por

tu voz, por tu actitud y por lo que decías. Me enamoré

de todo lo que te representa, puede que todo esto te

suene extraño, o muy repentino, lo entiendo, sólo

quiero que sepas que quiero estar contigo, quizá ya ni

me recuerdes o quizá nada de esto tenga sentido,

puede que lo tomes de buena forma, o puede que no,

puede que te guste, o puede que no, sólo quería

decirlo pues mi cabeza con mantenerlo no se

conforma, soy impaciente por no expresar lo que me

hiciste sentir con sólo tener tu aroma, me desespero,

pero ese no es el punto aquí.

Quien iba a decir que en menos de 24 horas me

cambiarías, todo fue tan rápido y cuando te hablaba,

las palabras dentro de mi mente se juntaban, no

dejaba de pensarte y no dejaba de mencionarte, decía

de todo, de cómo la pasamos y cómo fue que nos

conocimos cuando en aquella ciudad estábamos,

desde cómo me gustabas sin pensarlo, hasta como me

ilusionabas mientras aquellas series y películas

veíamos, ¿qué quieres que diga?, te quiero y esto me

ha dado vueltas en mi cabeza, trato de unir todo,

separar sentimientos como si de un rompecabezas

fueran piezas y esta pequeña antología es algo de lo

que tú me dejas, de forma indirecta claro, yo sólo

recopilé todo los pensamientos y los sueños y los

puse en un papel.

Sé que este es un lugar para hablar de tercera persona,

lo sé, lo he tenido también presente, pero aun así

mucho me ilusionas, capaz que debo dejar todo de

lado y seguir normal como si nada hubiera pasado,

talvez, talvez, yo solo quería decirte, que me gustas y

que quisiera volverte a ver.

Kết quả (Việt) 1:

Một cái gì đó như thơ Nó là ấn tượng như thế nào cảm xúc có thể thay đổi từ một thời điểm khác, bất cứ lúc nào, bởi bất cứ điều gì và đó xảy ra với tôi từ đó ngày và rất dễ dàng nhận thấy nó. Tôi cảm thấy như thể tôi là cùng nói chuyện với một người như tôi, hình thành nếu, nói chuyện cùng một, giống như cách của cười, cùng một cách vật nói suy nghĩ của mình. Họ đã một vài giờ không thể nào quên, những người mà chúng tôi chia sẻ, các từ đã ra khỏi tâm trí của tôi một mình, với một dễ dàng rất đơn giản mà đó là nếu như bạn đã biết và tôi tài khoản di rằng bạn là người chỉ ra; Rằng người sử dụng muốn nhìn vào mỗi ngày, một trong những mà tôi muốn cho bạn biết tất cả, với một chỉ sự tự tin và không có cảm giác khó chịu, người đó mà tôi muốn cho anh ta những điều khi ông có thể, cười với cô ấy, đi ra ngoài với nhau bất cứ nơi nào, không tâm trí để nơi bên cạnh nơi ra ngoài.Bạn có thể thực hiện này vô lý âm thanh, hoặc quá xưa, là cái gì đó mang lại cho tôi cùng một điều, như trong trường hợp của TI là khi thoát sentimentality, khi những từ chảy và điều hướng giữa các ý tưởng, khi Các văn bản nói, và di chuyển các ký tự như các thủy triều.Rõ ràng tôi đã rơi vào tình yêu với, nhưng nó đã không bằng màu sắc Son môi của bạn, nhưng bởi đôi môi của bạn, nó không phải là để bạn mặc quần áo trong những ngày cũng không phải là lucias, nhưng do giọng nói của bạn, Thái độ của bạn và những gì bạn nói. Tôi rơi trong tình yêu Tất cả mọi thứ gì bạn đại diện, có thể là tất cả những gì bạn suene extraño, o muy repentino, lo entiendo, sólo quiero que sepas que quiero estar contigo, quizá ya ni me recuerdes o quizá nada de esto tenga sentido, puede que lo tomes de buena forma, o puede que no, puede que te guste, o puede que no, sólo quería decirlo pues mi cabeza con mantenerlo no se conforma, soy impaciente por no expresar lo que me hiciste sentir con sólo tener tu aroma, me desespero, pero ese no es el punto aquí.Quien iba a decir que en menos de 24 horas me cambiarías, todo fue tan rápido y cuando te hablaba, las palabras dentro de mi mente se juntaban, no dejaba de pensarte y no dejaba de mencionarte, decía de todo, de cómo la pasamos y cómo fue que nos conocimos cuando en aquella ciudad estábamos, desde cómo me gustabas sin pensarlo, hasta como me ilusionabas mientras aquellas series y películas veíamos, ¿qué quieres que diga?, te quiero y esto me ha dado vueltas en mi cabeza, trato de unir todo, separar sentimientos como si de un rompecabezas fueran piezas y esta pequeña antología es algo de lo que tú me dejas, de forma indirecta claro, yo sólo recopilé todo los pensamientos y los sueños y los puse en un papel.Sé que este es un lugar para hablar de tercera persona, lo sé, lo he tenido también presente, pero aun así mucho me ilusionas, capaz que debo dejar todo de lado y seguir normal como si nada hubiera pasado, talvez, talvez, yo solo quería decirte, que me gustas y que quisiera volverte a ver.